مچ درد، سندرم تونل کارپال
این سندرم تحمل حضورتان در جمع را برای دیگران دشوار می‌کند
ممکن است در همان روزی که ساعت‌ها بدون نشستن سر میز مناسب، متن مقاله‌تان را تایپ کرده‌اید، مچ درد را احساس نکنید.
ممکن است در همان روزی که ساعت‌ها بدون نشستن سر میز مناسب، متن مقاله‌تان را تایپ کرده‌اید، مچ درد را احساس نکنید.
دردی که به دلیل فعالیت تکراری در موقعیت نامناسب سراغ شما آمده، بعید نیست که یک روز صبح، بعد از بیدار شدن از خواب خود را نمایان کند و همراه با احساس سوزن سوزن شدن، بی‌حسی و گزگز، در زمان رانندگی، گردگیری کردن یا استفاده از موس، خود را به شما نمایان کند.
درد موس به دست‌ها
سندرم تونل کارپال، مشکل شایعی است که به دلیل قرارگرفتن مچ و انگشتان دست در موقعیت نامناسب، فرد را تا مدت‌ها با خود درگیر می‌کند و در صورت به‌موقع درمان‌نشدن، به مشکلی مزمن و همیشگی تبدیل شده و انجام کارهای ساده را هم برای فرد دردناک و آزاردهنده می‌کند.
علائم ناشی از ابتلا به این مشکل، در ابتدا خفیف و حتی قابل انکار بوده و به مرور شدید و به درمان مقاوم می‌شوند.
چرا این اتفاق افتاده؟
فشردگی و آسیب‌دیدگی عصب میانی دست، دلیل ابتلا به این مشکل است. عصب میانی از میان تونل کارپال در مچ دست عبور کرده و وظیفه کنترل بعضی حرکات و احساسات شست و انگشتان دیگر را برعهده دارد. در صورت آسیب‌دیدن این عصب، نه‌تنها درد فرد مبتلا به این سندرم را رها نمی‌کند، بلکه انجام فعالیت‌های ساده‌ای مثل باز کردن در اتومبیل را هم برای آنها سخت، دردناک و گاه ناممکن می‌سازد.
گرچه موقعیت نامناسب قرارگرفتن دست و تکرار قرار داشتن در آن وضعیت، از دلایل شایع ابتلا به این سندرم است، اما متخصصان می‌گویند کسانی که به دیابت، نقرس، کم‌کاری تیروئید و آرتریت روماتوئید دچار هستند، بیشتر در معرض ابتلا به این مشکل قرار دارند و گذشته از آن، زنان باردار یا کسانی که سابقه شکستگی مچ دست دارند هم بیشتر با خطر دچار شدن به این سندرم روبه‌رو هستند.
به مچ درد دچار شده‌اید؟
آگاه شدن از این مشکل، کار دشواری نیست. سندرم تونل کارپال، خود را با نشانه‌های روشنی به مبتلایانش معرفی می‌کند و اگر شما هم با این نشانه‌ها درگیر هستید، باید هر چه زودتر با متخصصان در مورد این مشکل مشورت کنید.
ضعف دارید؟
انگشتانتان ضعیف و ناتوان شده‌اند و توان انجام کارهای ساده را هم ندارید؟ اگر به این سندرم دچار باشید، همانطور که گفتیم یک فعالیت ساده مثل باز‌کردن در بطری آب یا بستن دکمه‌ها هم برایتان دشوار می‌شود.
ضعیف بودن انگشتان، گویای این است که مشکل شما، جدی‌تر از چیزی است که تصور می‌کنید.
بی‌حسید؟
بی‌حسی انگشتان، از دیگر نشانه‌های واضح ابتلا به این سندرم است.
اگر هنوز بی‌حسی انگشتانتان شروع نشده و تنها سوزن سوزن می‌شوند، در آغاز کردن روند درمان تعلل نکنید. شما فاصله زیادی تا حاد و مزمن شدن مشکلتان ندارید.
با درد بیدار می‌شوید؟
اگر حتی صبح‌ها با درد شدید مچ دست و انگشتان از خواب بیدار می‌شوید، شک نکنید که نیازمند درمان جدی هستید و در صورتی که بی‌حسی صبحگاهی انگشتان هم شما را کلافه کرده، حتما فورا با یک متخصص مشورت کنید.
چه باید کرد؟
برای درمان این مشکل، راه‌های متعددی پیش روی شماست؛ از مصرف داروهای ضدالتهاب و درد گرفته تا کاردرمانی و فیزیوتراپی، همه می‌توانند همزمان با هم به جبران آسیب‌دیدگی دست شما کمک کنند.
اما آنچه که بدیهی است، این است که کم‌کردن زمان گوشی‌بازی، کمتر کار کردن با رایانه و در عین حال استراحت بیشتر و استفاده از مچ‌بندهای طبی، می‌تواند به بهبود وضعیت شما کمک کند.