نام محصولاتش آن‌قدر وسوسه‌کننده است که چشم و دست همه ما را حداقل یک‌بار به سمت خود کشانده باشد. از پنیر لبنه و ریو گرفته تا ماست کفیر و میوه‌ای، همه آن‌قدر با محصولات روزمره سبد خریدمان فرق می‌کند که ارزش چشیدن داشته باشد. هر چند تاسیس رسمی کارخانه این برند به سال ۱۳۷۰ بازمی‌گردد، سابقه بنیانگذارش در عرصه تولیدات مواد غذایی گوشتی راهی طولانی‌تر از این‌ها را پشت سر گذاشته است. به هر حال تجربه تولیدات و تنوع محصولاتش بیش از ۲۵ سال عمر دارد و این روزها فروشگاهی نیست که در قفسه و یخچالش محصولی با نام کاله نداشته باشد و سبد خریدی نیست که حداقل یکی از پنیرهای خوش‌طعمش را در خود جا نداده باشد.
نوآوری و تنوع خطوط تولید همان چیزی است که کاله را از بسیاری از صنایع لبنی و تولیدات مواد غذایی در کشور ممتاز کرده است. این طعم‌های متنaوع تا آنجا پیش رفته است که دیگر در تولید تنها به ذائقه ایرانی توجه نمی‌کنند و حالا قرار است به مذاق سلیقه‌های جهانی خوش بیاید. مجله «یورومانیتور» هم می‌نویسد که کاله جایگاه چهل‌وهشتم صنایع غذایی جهان را از آن خود کرده است و نه‌تنها برند محبوب ایرانی است که به مدت هفت سال، تنها صادرکننده نمونه در زمینه فرآورده‌های لبنی کشور بوده است. شاید بد نباشد بدانید کاله یکی از برندهای زیرمجموعه گروه صنایع غذایی سولیکو است که با هدف تولید محصولات لبنی متنوع و باکیفیت متولد شده است و اکنون برند کاله در زمینه‌های لبنی، گوشتی، بستنی، سس و فرآورده‌های گلوتن فری، کارخانه‌های تولیدی مجزایی در سراسر ایران دارد.
- ریاضی‌خوانده‌ای که کارآفرین شد
اما تولد صنایع غذایی سولیکو یا همان «سلیمانی‌کمپانی» که کاله فرزند خلف آن باشد، به قبل از انقلاب بازمی‌گردد. سولیکو کارش را با پخش و بعدها تولید سوسیس و کالباس آغاز کرد. هرچند آن زمان هنوز غلامعلی سلیمانی نام سولیکو را بر آن ننهاده بود، اما فعالیت‌های کارآفرینی‌اش از همان دوران، سرانجام یکی از بزرگ‌ترین صنایع غذایی کشور را متولد کرد. او کارآفرینی است که در کارنامه ۷۰ ساله زندگی‌اش تجربه‌های مکرر شکست را هم ثبت کرده و پیش از ورود به عرصه صنایع غذایی تا سال ۵۶ دو شرکت را تاسیس کرده که هر دو عملا سودآوری نداشته و زمین خورده است. در تمام دوران بی‌پولی و ورشکستی‌اش هم رشته ریاضی که در دانشگاه ملی خوانده بود به نجاتش می‌شتافت و می‌توانست با تدریس خصوصی اموراتش را بگذراند.
سال ۱۳۵۶ او در مکانی که امروز کارخانه کاله آمل در آن بنا شده است، پخش سوسیس و کالباس شرکت تولیدی گیلان را بر عهده گرفت و سه ماه بعد که همکاری این دو گروه تمام شد، سلیمانی تجربه کافی در زمینه تولید و پخش این مواد غذایی را به دست آورده بود. علت قطع همکاری هم آن بود که میکائیلیان از حضور فردی قدرتمند که به تنهایی مسئولیت کارگران و پرداخت‌ها را برعهده گرفته بود، می‌ترسید و او را رقیبی جدی می‌پنداشت. به هر حال جدایی سلیمانی و میکائیلیان، بعدها او را به سمت تاسیس کارخانه خودش هدایت کرد و در سال ۱۳۵۸ شرکت دمس که تولیدات سوسیس و کالباس را برعهده داشت، ثبت کرد. غلامعلی سلیمانی که با وجود مخالفت‌های خانواده‌اش همواره روحیه کارآفرینی داشته، می‌گوید: «در دوران دانشگاه به این فکر می‌کردم که باید کار کنم. با این که در خانواده‌ای مرفه بزرگ شده بودم، اما مرتب به این فکر می‌کردم که باید کسب‌وکار راه بیندازم. پدرم مخالف بود. می‌گفت آدم باید عالم باشد. باید درس بخواند. چون خودش عاشق درس خواندن بود. اما من اعتقاد نداشتم که آدم باید فقط درس بخواند. می‌گفتم آدم باید زندگی کند. برای زندگی علاوه بر این که نیاز به فکر و عقل هست، نیاز به پول هم هست. برای به دست آوردن پول هم باید کار کرد. بنابراین همیشه به این فکر می‌کردم که چه کاری باید انجام بدهم. آن موقع که دانشجو بودم بیش از ماهی یک‌هزار تومان درآمد داشتم. ۳۰۰ تومان از دانشگاه می‌گرفتم. هفته‌ای دو روز هم در یک مدرسه کار می‌کردم. ماهی ۳۰۰ تومان هم آنجا درآمد داشتم. ماهی ۶۰۰ یا ۷۰۰ تومان هم تدریس خصوصی می‌کردم. خلاصه وضعم از بقیه دانشجوها بهتر بود. چون عقیده داشتم باید پول در بیاورم تا بهتر زندگی کنم.»
- تولد برندی با جذب ۳ لیتر شیر
ماجرای تولد کاله‌ای که امروز روزانه بیش از ۲ هزار و ۵۰۰ تن جذب شیر دارد، به ۲۵ سال قبل بازمی‌گردد؛ زمانی که خط تولید لبنی کاله روزانه تنها سه لیتر شیر جذب کرده و تولیدات انگشت‌شمارش را به بازار آمل روانه می‌کرد. حالا این مجموعه هر روز بیش از ۲ هزار و ۶۵۰ تن انواع فرآورده‌های لبنی تولید می‌کند و دیگر نه‌تنها صنایع لبنی داخلی که محصولات مشابه خارجی را رقیب تولیدی خود می‌داند. سلیمانی با تاسیس کاله حال‌وهوای تازه‌ای به صنعت غذای کشور داد و در تمام این سال‌ها با نوآوری تولیدات و تنوع محصولات، سعی کرده با طعم‌های مختلفی که به محصولات لبنی‌اش می‌دهد، ذائقه ایرانی را تحت تاثیر قرار دهد و پنیر و ماست را از خوردنی‌های روزمره تبدیل به طعم‌هایی چشیدنی در سفره ایرانی کند. حالا کارخانه ۱۴ هکتاری کاله یکی از بزرگ‌ترین صنایع تولیدی ایران محسوب می‌شود، روزانه ۱۶۰ محصول متنوع لبنی به بازار می‌دهد و سالانه چیزی بیش از ۱۰۰ میلیون دلار صادرات دارد. سلیمانی می‌گوید هرگز قصد ندارد برند محبوبش را که امروز صدها لوح برتر و گواهی کیفیت و تنوع محصولات را به خود اختصاص داده، وارد بازار بورس کند. او درباره چشم‌اندازی که برای آینده برند کاله متصور است، می‌گوید: «می‌خواهم تولیدات گروه کاله و سولیکو را در حد شرکت‌های صاحب‌نام اروپایی و آمریکایی پیش ببرم. در حال حاضر ما با شرکت‌های بزرگی چون نستله، دنون، کمپینا، بل، هوخلند و امی مذاکره می‌کنیم. من محتاج پول نیستم، اما به تجربه ۲۰۰ ساله آن‌ها نیاز دارم. این برای من افتخار است که بعد از ۲۵ سال به جایی رسیدم که شرکتی اروپایی ما را قبول دارد. ما توزیع و فروش را از جایی کپی نکردیم، بلکه ابداع کردیم. پیش از ما هیچ کس در کشور لبنیات را در سراسر ایران توزیع نمی‌کرد، اما ما این کار را انجام دادیم. از ابتدا روی کیفیت کار کردیم. استاندارد کیفی را از اول برای خودمان در نظر گرفتیم که حتی از استاندارد کیفی در ایران هم بالاتر بود. کاله همواره با اقتدار در زمینه تولیدات پیش رفته و امروز حتی تصور محصولات ایرانی با چنین کیفیتی، کمپانی‌های خارجی را شگفت‌زده می‌کند.»