دکتر مژگان حسینی – غلامرضا دبیری | در طول روز در اطراف خود افرادی را می‌بینیم که باعث ایجاد آلودگی روانی برای ما می‌شوند. در این یادداشت سعی شده به تکنیک‌هایی اشاره شود که با دقت به آنها می‌توانید از لطمه‌ای که این افراد می‌توانند به شما بزنند، تا حد زیادی بکاهید. استراتژی‌های موثر متعددی وجود دارند که انسان‌های باهوش هنگامی که با افراد مختلف (از جمله همکاران و دوستان خود) سر و کار پیدا می‌کنند، از آنها بهره می‌برند، اما آنچه در ادامه می‌آید، منتخبی از بهترین‌های آنهاست. به منظور مدیریت موثر اینگونه افراد، به رویکردی نیاز دارید که درمجموع به شما این امکان را بدهد آنچه از عهده‌اش بر‌می‌آیید را کنترل کنید و آنچه از توان شما خارج است را کنار بگذارید. نکته مهمی که باید به خاطر بسپارید این است که دامنه کنترل شما از آنچه تصور می‌کنید، بسیار فراتر است.
- کنش با آنها را محدود کنید
برخی انسان‌ها چنان در مشکلات خود غوطه‌ور هستند که نمی‌توانند روی راه‌حل تمرکز داشته باشند. آنها می‌خواهند دیگران برایشان دلسوزی کنند تا بتوانند احساس بهتری نسبت به خودشان داشته باشند. دیگران هم از آنجایی که نمی‌خواهند سنگدل یا بی‌نزاکت به نظر برسند، احساس می‌کنند که باید گوش شنوایی برای این افراد باشند، اما مرز واضحی بین همدردی و غرق‌شدن در گرداب مسائل آنها وجود دارد.
شما تنها در صورتی می‌توانید از قرار‌گرفتن در چنین وضعیتی اجتناب کنید که محدودیت‌هایی وضع کنید و در صورت لزوم از آنها فاصله بگیرید. این وضعیت را اینطور تجسم کنید: اگر یک فرد شاکی در کنار شما با جملات نامناسب سخن می‌گفت، آیا حاضر بودید که تمام بعدازظهر را در کنار او بگذرانید و حرف‌های او را بشنوید؟ شما در چنین وضعیتی از او فاصله می‌گرفتید و این همان کاری است که باید در موقعیت‌های واقعی زندگی به آن مبادرت ورزید. یک روش برای فاصله گرفتن از این وضعیت این است که از فرد مقابل سوال کنید که چه برنامه‌ای برای حل مشکل دارد. در چنین شرایطی یا ساکت خواهد شد و یا بحث یک سمت و سوی بهتری پیدا خواهد کرد.
- منطقی باشید
تشخیص تمایز بین عقل و احساس بسیار دشوار اما شدنی است. اگر نتوانید تشخیص بدهید که احساسات‌تان چه زمانی تحریک می‌شود، نمی‌توانید در مقابل تاثیر گذاشتن دیگران روی نقاط عاطفی حساس خود مقاومت کنید. گاهی در موقعیت‌هایی قرار می‌گیرید که باید تامل کنید، دوباره فکر کنید و بهترین راه را انتخاب کنید. این ایرادی ندارد و نباید از کمی درنگ برای انجام این کار واهمه داشت.
- برای ارتباط خود خط قرمز تعیین کنید
این جایی است که بسیاری خودشان را دست‌کم می‌گیرند. آنها احساس می‌کنند که تنها به این خاطر که با کسی کار یا زندگی می‌کنند، هیچ راهی برای کنترل روابط‌شان در اختیار ندارند. البته پس از مدتی می‌توانید رفتار و کنش افراد و یا همکاران را پیش‌بینی کنید و در آن صورت متوجه می‌شوید که چه زمان و کجا باید با افراد کنار بیایید و چه زمان نیازی به این کار نیست. شما می‌توانید خط قرمز تعیین کنید، اما این کار را هوشیارانه و فعالانه باید انجام دهید. اگر اجازه بدهید که همه چیز طبق روال طبیعی خود پیش برود، پیوسته خود را درگیر تعاملات پیچیده خواهید کرد. اما اگر مرزی مشخص کنید و تصمیم بگیرید که چه موقع و کجا با یک فرد وارد تعامل شوید، در اینصورت می‌توانید بیشتر آشفتگی‌ها را کنترل کنید. نکته مهم این است که وقتی فرد مقابل سعی می‌کند به محدوده رفتاری که شما مایل نیستید وارد شود، جایگاه و مرزبندی خود را حفظ کنید.