اگر نگوییم همه این بازی به تصمیم‌ها و حرکات شما وابسته است، می‌توانیم بگوییم که لااقل نیمی از آن وابسته به رفتارهای شماست. شمایی که با شیوه مدیریت و نگاهی به کارکنانتان دارید، می‌توانید زمینه را برای خاموش‌کردن انگیزه‌های کارمندان فراهم کنید، یا اینکه برعکس آنها را به متخصصان متعهدی تبدیل کنید که برای پیش‌بردن کارهای سازمان به هر دری می‌زنند. انتخاب با شماست! می‌خواهید یک مدیر موثر باشید یا قاتل انگیزه‌های کارمندانتان؟
- مثل یک باغبان مدیریت کنید
باغبان خوب می‌داند که نگهداری هر گیاه، آداب خاص خود را دارد. او تردیدی ندارد که گل آفتابگردان در یک گلدان خانگی رشد نمی‌کند و می‌داند که کاکتوس‌ها را باید پشت پنجره نور‌گیری بگذارد و هفته‌ای یک‌بار به آنها آب بدهد. مدیر کارآمد و موفق هم در این مورد به باغبان‌ها شباهت زیادی دارد.
او می‌داند که برای انگیزه‌دادن به هر نیرو، باید روش متفاوتی را در پیش بگیرد. از نظر او عادلانه مدیریت‌کردن، به معنای مشابه رفتار‌کردن با کارکنان نیست.
او با ساختار شخصیت نیروهای کارش آشناست، پیچیدگی‌های شخصیتی آنها را می‌شناسد و می‌داند با چه برخوردی، می‌تواند اشتیاق آنها به موثر کار‌کردن را افزایش دهد.
- تیم‌تان را به رسمیت بشناسید
شما چند نیروی کار را در اطرافتان ندارید، بلکه شما به عنوان مربی، در کنار آنهایی که نقش بازیکنان را برعهده دارند، اعضای یک تیم هستید. پس به جای اینکه تنها کارها را به آنها ابلاغ کنید، جلسات گروهی برگزار کنید و برنامه کاری را با نگاهی کلی به تیم‌تان و عملکردش تعیین کنید. سعی کنید در این جلسات، متکلم وحده نباشید و در عین حال، اجازه ندهید که نیروهای کارتان به تنها گوینده جلسات تبدیل شوند. گذشته از جلسات کاری، سعی کنید هر هفته با کارمندانتان وقت بگذرانید. ناهارهای کاری، صبحانه‌خوردن با آنها یا گرفتن یک کیک و چند شاخه گل به مناسبت تولد یکی از آنها، می‌تواند احساس همدلی را در تیم شما بیشتر کند.
- وقت‌شناس باشید
شما انتظار انجام یک کار را دارید! حق با شماست. اما نمی‌توانید با نیروهای کارتان مثل چرخ‌دنده‌های یک دستگاه برخورد کنید و شرایط آنها را از آنچه در واحد کاری‌تان می‌گذرد، مجزا بدانید. اگر احساس می‌کنید نیروی با‌انگیزه سابق، این روزها دل به کار نمی‌دهد، با او در مورد مشکلاتش صحبت کنید و برای بیرون‌آمدن از بحرانی که دچارش‌شده، به همکارتان فرصت دهید. شما نمی‌توانید کارمندی که همیشه گره از کارهای واحدتان باز کرده را با یک اشتباه یا یک هفته دیر‌آمدن از خود برانید و همه تلاش‌های گذشته و توانایی‌هایش را نادیده بگیرید.