یکی از سوالات و مباحث همیشگی که در اکوسیستم استارتاپی مطرح بوده و تقریبا هنوز فعالان به یک عقیده واحد در این رابطه نرسیدهاند، این است که استارتاپها تا کجا استارتاپ هستند و از کجا باید تغییر وضعیت دهند. مهدی سجادی، همبنیانگذار گوبل در این رابطه معتقد است، استارتاپ واژهای است که تقریبا از دهه ۹۰ میلادی، با تعریف مشخصی متولد شد. در رابطه با بعضی استارتاپها میبینیم که به واقع در حد و اندازه شرکت هستند ولی همچنان اصرار به استارتاپ ماندن دارند. مثال این شرکتها هم در پارک علموفناوری زیاد دیده میشود که این پارک اسما برای استارتاپهاست ولی شرکتهای بزرگی هم در آن دیده میشود. این نکته را هم باید درنظر داشته باشیم که شرکت شدن الزاما بسته به میزان سرمایه نیست. اصطلاحی وجود دارد که میگویند جایی که تیشرت را درآوردید و کتوشلوار پوشیدید، آنجا زمان شرکت شدن است! به گزارش خبرگزاری شنبهپرس، سجادی در بیان علت اینکه چگونه در مدت کوتاهی به شرکت تبدیل شدند، میگوید: «برجستهترین علتی که ما توانستیم از استارتاپ به یک شرکت تبدیل شویم، این بود که ما برای استارتاپشدن شکل نگرفته بودیم. واقعیت این است که از همان روز اول که به عنوان استارتاپ شروع کردیم، تمام تلاشمان را بر این گذاشتیم که از حالت استارتاپبودن خارج شویم و در عرض ۶ ماه موفق شدیم به خواستهمان برسیم. من به شدت معتقدم که در جایی باید استارتاپبودن را کنار بگذاریم و از پیله خودمان بیرون بیاییم. گذشته از اینکه هدف ما از فعالیت پول است یا شهرت یا هر مورد دیگری، باید برای موفقیت تلاش کنیم و در یکجا نمانیم. تنها عامل این مورد به نظر من این است که اسم استارتاپبودن مد شده و همه میخواهند آن را یدک بکشند. ولی با تفکر استارتاپی، تا نقطه خاصی میتوانیم شتاب بگیریم ولی از آن نقطه به بعد باید تفکراتمان را تغییر دهیم و سراغ تفکرات بزرگتری رویم.»
مطلب قبلی
مطلب بعدی