یکی از مدیران مایکروسافت به نام ریچارد تایت، سؤالی را مطرح کرد که هیچ ارتباطی با برنامه‌نویسی و حل مسائل مهندسی نداشت. او از نادلا پرسید: «تصور کنید نوزادی را کف خیابان می‌بینید که در حال گریه‌کردن است. چه می‌کنید؟» نادلا به‌سرعت جواب داد: «با ۹۱۱ (شماره اورژانس آمریکا و کانادا) تماس می‌گیرم.» تایت، در حالی که نادلا را به قدم‌زدن دعوت می‌کرد، به او گفت: «شما به کمی همدلی نیاز دارید. اگر نوزادی کف خیابان رها شده و گریه می‌کند، او را به‌سرعت بلند می‌کنید و درآغوش می‌گیرید.» نادلا در این مصاحبه قبول شد و البته درس مهمی یاد گرفت که در طول دوران حرفه‌ای خود در مایکروسافت، به او کمک زیادی کرد. تایت، بعدها مایکروسافت را ترک کرد تا شرکت Cranium را تأسیس کند؛ شرکتی که یکی از سریع‌ترین بازی‌های بورد تاریخ را تولید کرد. در آن زمان، کارمین گالو، به‌عنوان یک مشاور ارتباطی از تایت دعوت کرده بود در یک مصاحبه تلویزیونی شرکت کند. وقتی کارمین از تایت خواسته بود این بازی را کمی برای او توضیح دهد، تایت گفته بود: «کارمین، تا زمانی‌که دلیل اشتیاق من را به این بازی ندانی، نمی‌توانی آن را درک کنی.» و در ادامه، داستانی را که در پشت‌پرده تأسیس شرکتش گذشته بود، تعریف کرد. ایده این بازی، طی یک پرواز به ذهنش رسیده بود. یک بازی بورد که به بازیکنانش فرصت می‌داد لااقل در یک زمینه، به چیرگی و مهارت برسند. ایده او این بود که لحظاتی درخشان را به زندگی مردم هدیه کند. پدر ریچارد تایت، از این موضوع که پسرش مایکروسافت را ترک کرده تا یک شرکت بازی را راه‌اندازی کند، کمی نگران بود و نمی‌دانست مردم به این موضوع چه واکنشی نشان خواهند داد. تایت به او گفته بود: «به آنها بگو که ما از قلب‌مان پیروی می‌کنیم. ما قصد داریم تاریخ را بسازیم.» تایت، به کارمین گالو و ساتیا نادلا آموخت که کلید ارتباطات مؤثر، همدلی با مشتریان و اشتیاق به محصولی است که تولید می‌کنند. کارآفرینان نمی‌توانند الهام‌بخش دیگران باشند، مگر اینکه خودشان به اهداف‌شان ایمان داشته باشند. ساتیا نادلا در کتاب خود می‌نویسد: «هر زمان که علایق شخصی‌مان را به اهدافی عمیق‌تر پیوند زدیم، مایکروسافت به شرایط بهتر و مستحکم‌تری رسید. شرکتی که بین اشتیاقات و اهدافش رابطه برقرار کند، به موفقیتی بی‌نظیر دست می‌یابد، چراکه به مردم کمک می‌کند رؤیاهای‌شان را به واقعیت تبدیل کنند.»
