امید مانی!

اینجا چه خبر است؟! کیپ تا کیپ، جمعیت در حال دید و بازدید از غرفه‌های استارتاپی هستند. نه ازتوزیع رایگان کیسه، نایلون و اشانتیون خبری است، نه از عروسک‌ها‌یی که تو را به داخل دعوت کنند.

در شرایطی که احساس می‌شد به خاطر مسائل بین‌المللی و بحران اقتصادی، الکام‌استارز ۲۴ خلوت باشد، خلوت که نبود هیچ، در دو روز پایانی به دلیل ازدحام بازدید‌کنندگان به سختی می‌شد از لابه‌لای آدم‌ها جلو راند. توی غرفه‌ها، یکی دو‌نفره امکان پاسخگویی به مراجعان نبود.

انگار بحران‌های اقتصادی‌، سیاسی و بند‌پاره‌کرد‌گی دلار اینجا محلی از اعراب نداشت. فضا پر از امید و شور نشاط بود. همه آمده بودند بترکانند.

«برای راه‌اندازی استارتاپم از کجا شروع کنم.» «چطوری هم‌تیمی پیدا کنم». می‌خواهیم جذب سرمایه کنیم و کارمان را توسعه دهیم، چگونه این کار را بکنیم؟… در این بین می‌شنیدی که کسی می‌گوید «اینها با چه امیدی دارن ادامه می‌دن»؛ صدایی که در ازدحام امید رنگ باخت و گم شد.

اتفاقات بزرگی در اقتصاد ایران در حال شکل‌گیری است.عقل سلیم هم حکم می‌کند هر‌کدام از ما متناسب با نوع فعالیت و بیزینسمان، پلن‌های مختلف برای شرایط عادی تا بحرانی داشته باشیم. اما اجازه نداریم ناامید شویم.

این چیزی بود که عقل جمعی در الکام استارز ۲۰۱۸ به همه ما دیکته کرد. نمی‌گویم خودمان را از جامعه جدا کنیم که شدنی نیست. نمی‌گویم ایزوله زندگی کنیم که نمی‌توانیم. اما باید مثل فضای حاکم بر الکام‌استارز وقتی وارد محل کارمان می‌شویم، پر از امید و انگیزه باشیم. رو به جلو حرکت کنیم و فقط و فقط ‌روی کارمان تمرکز کنیم.

در آخرین روز از الکامپ آنچه این امید را تقویت کرد، دعوت وزیر جوان ارتباطات از فعالان و مدیران صندوق‌های جسورانه بود.

فارغ از قضاوت در مورد پیشینه، عملکرد و اهداف آینده سیاسی‌اش، جهرمی راحت‌ترین، در‌دسترس‌ترین و کول‌ترین وزیری است که در این سه دهه دیده‌ام.

در یک نشست صمیمی به حرف‌های همه گوش کرد و هر جا که سخن از مانع بود، همان جا دستور برداشتن موانع را داد و در آخر هم تمام‌قد از استارتاپ‌ها اعلام حمایت کرد و قرار شد در جلسات منظم هفتگی این نشست‌ها تکرار، مشکلات و موانع استارتاپ‌ها و تقویت ظرفیت سرمایه گذاری وی‌سی‌های موجود از طریق سرمایه‌گذاری مشترک با بخش دولتی و… بررسی شود.

هم‌اندیشی مدیران صندوق‌های خطر‌پذیر و فعالان استارتاپی  با وزیر ارتباطات در شرایط سخت یک اتفاق خوب و امید‌بخش دیگر بود.

در جلسه با آقای وزیر به ایشان عرض کردم، بحران سرمایه ۳ سال زودتر از چیزی که فکر می‌کردیم، به سراغ اکوسیستم استارتاپی ایران آمده است.

اگر تا دیروز سخن بر سر جذب پول یا اسمارت‌مانی بود، امروز جوانان ما نیاز به امید‌‌مانی دارند و نباید بگذاریم امید آنان به‌خاطر نبود سرمایه بمیرد.

دیگر آنکه ضمن تقدیر از دوستان خوبمان درسازمان نظام صنفی رایانه‌ای و بچه‌های خوب مجله پیوست در برگزاری مناسب و امید‌بخش الکام استارز ۲۰۱۸‌، اگر‌چه کوشیده شده بود تا می‌شود غرفه شنبه در پرت‌ترین جای ممکن دور از دسترس قرار بگیرد، اما حضور گسترده و بی‌امان شما امان ما را هم برید و چه چیزی از این لذت‌بخش‌تر.

از دوستانم، خوانندگان گرانمایه شنبه که از شهرهای دور و نزدیک آمده بودند با دستانی پر از امید و هدایایی مثل سبدهای گل، نان و ماست محلی، چاقو زنجان، گز اصفهان، … و یک دنیا محبت و صفا، صمیمانه سپاسگزاریم.

تمام وجودمان پر شده از امید و دلگرمی که به ما دادید و بی برو‌برگرد با این امید تا شب یلدا و همایش بزرگ یلدای استارتاپی همراه با شما و با انرژی خواهیم تاخت.

 

حرف آخر:

روزها، هفته‌ها و ماه‌های پیش‌رو‌ پر از التهاب است‌ و با هر تکانه سیاسی و اقتصادی از خودمان سوال خواهیم کرد، سرانجام ما چه خواهد شد. موفق می‌شویم یا شکست می‌خوریم. در این مواقع به این جمله از «هنری فورد» فکرکنید؛ «موانع آن چیزهای وحشتناکی هستند که وقتی چشمتان را از روی هدف بر‌می‌دارید، به نظرتان می‌رسند». لطفا فقط و فقط روی کارتان و هدفتان تمرکز کنید.