بازگشت تراکنش کارت به کارت به اپلیکیشن یکی از شرکت‌های پرداخت در هفته‌های گذشته موضوع بحث و صحبت‌های فراوانی شد. با اینکه تراکنش کارت به کارت در هیچ کجای دنیا وجود ندارد و برای انتقال پول، این روزها استارتاپ‌های فین‌تک راه‌حل‌های خلاقانه‌ای ارائه کرده‌اند اما در این چند سال کسی اجازه ورود به این حوزه را نداشت. تا اینکه یکی از شرکت‌های پرداخت، روی اپلیکیشن پرداخت خود امکان انتقال وجه کارت به کارت را فراهم کرد. این موضوع با عکس‌العمل‌های تندی مواجه شد. خبرگزاری مهر در یادداشتی به این موضوع از منظر امنیتی تاخت. هرچند که با وجود اشکال‌هایی که پیش از این بر تراکنش کارت به کارت در بسترهای اینترنت و موبایل با یک بار احراز و تایید هویت وجود داشت، اما مشکل خاصی هم تاکنون روی این شیوه از انتقال پول گزارش نشده بود. یکی از دلایلی که این تراکنش به محاق توقیف رفت، گزارش برخی موارد فیشینگ بود. چون اطلاعات کارت افراد و رمز عبور آنها و حتی رمز دوم به آسانی در دسترس دیگران قرار می‌گیرد و با داشتن همین اطلاعات اندک، فرد متقلب قادر به انجام تراکنش بود. الان در زمانی که تراکنش‌های انتقال فرد از طریق اپلیکیشن‌های مختلف در دسترس قرار دارد، بازگشت تراکنش کارت به‌کارت چند موضوع را برجسته می‌کند.
۱. گفته می‌شود قوانین در حال تغییر است. با توجه به ساختار بانکداری در ایران قوانین یکپارچه است. منتها بانک‌ها در این سال‌ها به شکل‌های مختلف قوانین را دور زده‌اند. برجسته‌ترین مثال هم تعیین نرخ سود بانکی است. با اینکه در هیچ کدام از کشورهای اروپایی و آمریکایی مانند ایران نرخ سود تعیین نمی‌شود اما متصدیان در ایران اصرار دارند نرخ سود را دستوری تعیین کنند. این موضوع دست بانک‌های ایرانی را می‌بندد. به دلیل عدم توسعه ساختارهای اعتباری در ایران مانند کارت اعتباری بانک‌ها و نهادهای مالی تقریبا هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند. همه آنها سپرده می‌گیرند، به سختی وام می‌دهند و می‌شود تقریبا رایگان از خدمات بانکداری الکترونیکی آنها استفاده کرد. هیچ خبری هم از هیچ طرح خلاقانه‌ای نیست. هرچه هست تکرار است با نام‌های مختلف در بانک‌های مختلف. به همین دلیل بانک‌های ایران در سال‌های گذشته دچار رخوت و رکود عجیبی شده‌اند که اقتصاد ایران را هم تحت تاثیر خودشان قرار داده‌اند. هر نوآوری در این فضا از ابتدا محکوم است و بعد از اینکه یک نوآوری مورد توجه بخشی از جامعه قرار گرفت، سیل پول و سرمایه‌گذاری است که توسط بانک‌ها به آن بخش‌ها روانه می‌شود. سال‌ها بانک‌ها پول‌هایشان را ریختند توی ساخت‌وساز و الان حداقل حرف‌هایشان را می‌ریزند توی سبد فین‌تک. با این نگاه اینکه یک شرکت پرداخت توانسته به هر روشی و با استفاده از هر ارتباطی، این بانک‌های رخوت‌زده را تکان دهد احتمالا اتفاق خجسته‌ای است. منتها این یعنی که قوانین را می‌توان در صورت لزوم به آرامی شکست. ایراد این کار شکسته‌شدن حرمت قوانینی است که احتمالا اشتباه در آنها وجود دارد. به عبارتی سازوکار تنظیم قوانین ناقص است و قادر نیست خودش را به موقع اصلاح کند. ۲. تراکنش انتقال پول از یک فرد به فرد دیگر تا همین چند سال پیش در جهان تراکنشی سخت بود و هزینه قابل توجهی داشت. استارتاپ‌های فین‌تک که در زمینه انتقال پول فعالیت می‌کنند با توجه به این نیاز به وجود آمدند. منتها در ایران ما تراکنشی اختراع کرده بودیم به نام انتقال کارت به کارت. چنین تراکنشی در هیچ کجای دنیا وجود ندارد. این موضوع از نظر امنیتی اشکالاتی داشت که همین باعث شد قانون آن را محدود کند. این محدودیت در سال‌های گذشته باعث رشد استارتاپ‌هایی در ایران شد که تراکنش انتقال فرد به فرد را از طرق امن برای افراد فراهم می‌کردند.