بعد از چند هفته فیلتر شدن استارتاپ فین تک” پی پینک” از استارتاپ های اواتک ، خوشبختانه امروز این سایت رفع فیلترشد. اگرچه بازگشایی پی پینگ باعث خوشحالی همه ما شد. اما هنوز یک پرسش اساسی وجود دارد. همه چیز به خوبی خوشی تمام شد یا باید بنشینیم و منتظر باشیم تا فیلتر شدن یک استارتاپ دیگر؟
پیشتر نیز گفته بودیم کسب و کارهای مبتنی بر وب مثل کسب و کارهای سنتی نیستند که بعد از بالا دادن مجدد کرکره همان مشتری های پیشین را داشته باشند. همانقدر که توسعه در کسب و کارهای استارتاپی رشد سریعی دارد. ازدست دادن مشتری ها هم همین روند را دارد.
از این رو نهادهایی که تشنه مجوز دادن به استارتاپ ها هستند. باید این نکته را بدانند. دادن مجوز کار سختی نیست وظیفه اصلی آنها زمانی است که در هنگامه مشکلات استارتاپ ها را تنها نگذارند؟ زمانی که سعید و مسعود مشهدی و محمد مهدی باریده و دوستانش برای رفع فیلتر بال بال می زدند و از این وزارت خانه به آن سازمان و وزارت خانه می رفتند. یا در راهروهای دادگستری از این اتاق به آن اتاق می دویدند. کدام نهاد یا مجوز دهنده ای پشت این استارتاپ ایستاد؟
امروز که پی پینگ رفع فیلتر شد خواهید دید که افراد و سازمان های متعددی خواهند گفت “خوشبختانه با پیگیری های ما پی پینگ هم رفع فیلتر شد”
آیا مجوز دهندگان و کسانی که شو داشتن دفتر و دستک و مجوز راه انداخته اند می دانند ۶۴ روز فیلتر شدن برای یک استارتاپ پرداخت انلاین چه مفهومی دارد؟
آیا این نشان دهنده آن نیست که مسئولان و مجوز دهندگان درکی از انلاین ندارند؟ و در نظرگاه آنان کسب و کار استارتاپی و انلاین یعنی مونیتور و کیبورد و دیگر هیچ. واینکه آنها اقتدار و برش لازم را برای پیگیری مطالبات این صنف ندارند!
همین حالا که این مطلب را می نویسم تلفن همراه سعید مشهدی در دسترس نیست. او و دوستانش خسته اند چرا که 64 روز است که در دادگاه ها مشق تعهد می نویسند به قول یکی از دوستان پی پینگ به اندازه یک دفتر صد برگ تعهد نامه نوشته اند” اگر هرکس در خیابان جرمی مرتکب شود با این تعهدات می توانند سعید و مسعود مشهدی و باریده را به جرم ارتکابی آن فرد دستگیر کنند!” آیا این بود دفاع از کرامت و منزلت اجتماعی این صنف و جوانان کارآفرین استارتاپی ایران؟ همه چیز با یک هولگرام یا یک برگه کاغذ تحت عنوان مجوز حل نمی شود باید فکری اساسی کرد؟