فول فکر! نامش را که می‌شنوید، احتمالا این به ذهن‌تان خطور می‌کند که مکانی است تا بتوانید مشورت بگیرید و یا خدمات مشاوره‌ای تخصصی را دریافت کنید. بله، دقیقا درست حدس زدید! فول فکر (fullfekr.com) چنین جایی است. سیستمی که شما از طریق آن می‌توانید از خدمات روانشناسی و مشاوره آنلاین برخوردار شوید. دریافت مشاوره‌های آنلاین در زمینه های مختلف، امکان برقراری ارتباط به صورت چت‌وارسال صدا، امکان برقراری ارتباط به عنوان ناشناس و فضای امن و خصوصی از امکاناتی است که فول فکر در اختیار شما قرار می‌دهد. با وحید کریمانی، بنیانگذار سی و یک ساله فول فکر از ایده تا عمل این استارتاپ گفتوگو کرده‌ایم.
- از اینجا شروع کنیم که فول فکر چیست و چه کاری انجام می‌دهد؟
فول فکر پلتفرمی است که کارش در واقع برقراری ارتباط بین آدم‌هایی است که دسترسی به یک مشاور یا روان‌شناس را ندارند. به کسانی که دسترسی به مشاور ندارند یا اصلا دسترسی به یک روان‌شناس برایشان دشوار است، خیلی ساده به این ارتباط کمک می‌کند. سیستمی تقریبا مشابه به تلگرام اما در حوزه روانشناسی و مشاوره است. در واقع فول فکر به شما خدمات روانشناسی و مشاوره آنلاین ارائه می دهد. فول فکر از آذر ۹۴ متولد شد.
- چطور باید از فول فکر استفاده کرد؟
شما سوال یا مشکل‌تان را به صورت ناشناس در سایت قرار می‌دهید. برای شروع مثلا شما ده هزار تومان اکانت خود را شارژ می‌کنید. سپس کلیک می‌کنید و با هرکدام از روان‌شناسانی که آنلاین هستند و چراغ‌شان سبز است آنلاین مشاوره‌کردن را شروع می‌کنید و علاوه‌بر این امکان رزرو وقت حضوری، مراجعه به مشاورین و روان شناسان فعال هم وجود دارد. همینطور فضایی برای شما فراهم شده است که بتوانید به صورت امن و خصوصی با روان‌شناسان متخصص و با‌تجربه به صورت آنلاین صحبت کنید.
- هزینه استفاده از این خدمات چقدر است؟
هزینه برای استفاده یک جلسه مشاوره به طور میانگین بیست هزار تومان است. اما این مقدار می‌تواند متغیر باشد و کم و زیاد شود.
- با این حساب باید تیم بزرگی را داشته باشید؛ تیم فول فکر شامل چند نفر و با چه تخصص‌هایی است؟
منهای روان‌شناسان، ما تقریبا یک تیم اصلی شش نفره داریم که همگی آنها دارای تخصص بوده و در سمت‌های مختلفی حضور دارند. «علی آتیک» فارغ التحصیل کارشناسی نرم‌افزار و برنامه‌نویس و همینطور یکی از کوفاندر های فول فکر، «ملیکا قبادی» کارشناسی نرم‌افزار و مدیر محصول، «سروش خسروی» کارشناسی نرم‌افزار و مدیر فنی و همینطور یکی‌دیگر از کوفاندر‌های ما، «نیما احمدی» کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی و مدیر کنترل کیفی و «ساسان لاهوتی» کارشناسی نرم‌افزار و برنامه‌نویس اندروید فول فکر و من کارشناسی نرم‌افزار و مدیر پروژه تیم فول‌فکر را تشکیل می‌دهیم. بچه‌های ما شماره یک‌های حوزه تخصصی خود هستند و همگی راه‌و‌چاه را خوب می‌شناسند و می‌دانند که از پس کارها باید چطور بر بیایند.
- ایده فول فکر از کجا آمد؟ آیا الگوی خارجی داشتید؟
فول فکر الگوی خارجی نداشته است. ایده ما در واقع از یکی از صفحات فارسی پرطرفدار روانشناسی در فیس بوک آمد. با خودم گفتم چه می‌شد که اصلا یک شبکه و سیستم اختصاصی برای مشاوره‌های روانشناسی شکل می‌گرفت و اینطور شد که فول فکر را تاسیس کردم؛ اما نکته جالب اینجاست که تقریبا همزمان با تاسیس و شروع فول فکر در آن طرف دنیا «تالک اسپیس» که مشابه فول فکر است، شروع به کار می‌کند.
- مدل درآمدزایی شما چیست و کمی درباره چرخه درآمدتان توضیح دهید.
شیوه درآمدزایی ما به این شکل است: پولی که کاربران بابت مشاوره واریز می‌کنند ما قسمتی از آن را به روان شناسان می‌دهیم و مقداری از آن را هم خودمان بر می‌داریم.
- در حال حاضر در چه مرحله‌ای قرار دارید؟
در حال حاضر در پروسه جذب سرمایه و پایداری کسب‌و‌کار هستیم و انشاالله که بتوانیم خوب قدم برداریم و در این راه بدرخشیم.
- سرمایه اولیه شما چقدر بوده است؟
برادرم 50 میلون تومان در ازای سهامی که داشتند به من برای شروع این کار دادند. پس از آن با شتابدهنده آواتک گفتوگو کردیم و مبلغ ۲۵ میلیون گرفتیم. در مجموع ۷۵ میلیون داشتیم که این کار را شروع کردیم اما متاسفانه این سرمایه آن‌طور که به نظر می‌آید برای تیم بزرگ ما و تخصص و کیفیتی که می‌خواهیم ارائه دهیم، کافی نیست و بهتر است بگویم حتی تا حدودی کم است.
- فول فکر چه برنامه‌ها و تدبیرهایی برای آینده خود دارد؟
ارائه اپلیکیشن «آی او اس»مان، شناسایی اثربخشی مشاوره‌ها، اینکه در چه گرایش‌هایی اثر‌گذاری بالاتری داریم، شناسایی طیف رده سنی حداکثر مخاطبان‌مان و رسیدگی بیشتر و تخصصی‌تر به نیازهای آنان بخشی از برنامه‌هایی است که برای آینده در نظر داریم.
چه توصیه یا توصیه‌هایی برای آن دسته از افرادی که در اندیشه یک استارتاپ هستند، دارید؟
به دلیل تحریم‌ها و یا فشار‌هایی که از سوی خارج بر ما وارد می‌شود، مواردی پیش آمده که اعتماد به سرویس‌های آماده مخصوصا در پروژه‌های استارتاپی را با مشکل مواجه کرده است. چرا که سرویس‌های زیادی بوده‌اند که به علت اعتماد به سرویسی خارجی، با بسته‌شدن آن به مشکل برخورده و دو فاکتور مهم زمان و سرمایه خود را هدر داده‌اند. بنابراین اولین توصیه‌ای که دارم این است که تلاش کنند برای جلوگیری از این‌گونه مشکلات، خودشان تا حد امکان سرویس موردنیاز‌شان را طراحی کنند. بعد متوجه می‌شوند این کار خیلی به نفع آنهاست و به پیشرفت آنها کمک شایانی می‌کند. توصیه دوم من این است که باید زحمت بکشند و زحمت به این معنا که چه بسا چیزهای بسیار گران‌بهایی را هم در راه رسیدن به هدف ار دست بدهند و هزینه‌های زیادی برایشان پیش‌آید. اغلب کارآفرینان بزرگ هم همیشه بهای زیادی را در این راه داده‌اند وگرنه نمی‌توانستند به‌عنوان یک کار‌آفرین بزرگ جایی در میان نام‌آوران پیدا کنند.
توصیه سوم من این است که فریب زیبایی‌های یک استارتاپ را نخورند و بدانند برای اینکه به همان زیبایی‌ها برسند، باید آستانه تحمل بالایی داشته باشند. «ایلان ماسک» کار آفرین معروف جمله‌ای در این باره دارد که می‌گوید:« کارآفرینی مثل خوردن خرده شیشه می‌ماند.» واقعا هم همین است و نباید پس از چند بار با شکست مواجه‌شدن آن را ترک کنید. باید پی سختی‌ها را بر تن خود بمالند و آگاه باشند که دارند به سراغ انبوهی از مشکلات هم می‌روند! توصیه آخر من این است که کسی که دارد یک استارتاپی راه می اندازد، باید بداند که تیم یکی از مهم‌ترین بخش‌های یک پروژه است و ۷۰ درصد تمرکز کار به دست‌تیم خوب است و همین تیم خوب است که نتیجه را مشخص می کند.