سال تمام میشود برای همه آنهایی که موفق شدند و برای آنهایی که نارو خوردند یا براثر اشتباهشان یا به خاطرکمبود سرمایه و به خاطر یک عالمه یاهای دیگر شکست خوردند. تحویل سال برای همه ما یک لحظه و آن است مثل همان پریدن ماهی برای خروج از تنگ. دادار دودور تحویل سال را که میزنند، به اندازه حافظه ماهیها همه چیز یادمان میرود.
همدیگر را در آغوش میگیریم، دیدهبوسی میکنیم و شادباش میگوییم. اما لحظههای خوش نوروز برای آنهایی که موفق شدهاند، شیرین و شیرینتر است و برای منهایی که سالشان سال شکست بوده، لحظاتی هرچند خوش، اما گس است. خندههایی شبیه گلهای مصنوعی، از ته دل برنمیآید. حالا زمانی میرسد که حتی به خندههای از تهدل هم حسودی میکنیم و حسرت میخوریم. باورش سخت است که حتی خندیدن از ته دل هم نعمت بزرگی است.
آنهایی که خوشند، بگذاریم در سرخوشیشان بمانند و خداوندگار به خوشیشان برکت روزافزون دهد. اما ماهایی که شکست را در سال ۹۵ آزمودیم، باید بدانیم در یک رودخانه نمیشود دوبار شنا کرد. روبهروشدن با فلسفههای غمانگیز سخت است اما باید همیشه در عین قبول تلخکامیها به روی خوش زندگی بیشتر سر بچرخانیم و به آن رخ بدهیم. حالا که پایمان را بالا بردهایم و آب رودخانه رفته، نباید بترسیم؛ باید بپذیریم و پای در رودخانه جدید بگذاریم.
بیزینس دوبارهای را شروع کنیم. هر بار که به پشت سر نگاه میکنیم، یادمان باشد این نگاه فقط برای برداشتن توشه است، نه غم و غصه. توشه را که روی شانههایمان انداختیم، در سال نو، نو شویم و دوباره شروع کنیم. با خودمان بگوییم امسال سال من است، میخواهم بترکانم. باید باور کنیم کسی برای نجاتمان نخواهد آمد. باور کنیم پول تنها حلال مشکلات نیست. باور کنیم… . این ماییم که به همه اشیای پیرامونمان هویت میدهیم. این من هستم که میتوانم خودم را نجات دهم و به جایی برسم که دیگری و دیگرانی تحسینم کنند و به این من موفق بپیوندند.
پس سال ۹۵ برای همه ما سالی پر از موفقیت بود. برای آنهایی که موفق شدند، خوشحالی و جیپ پرپول به همراه داشت و برای کسانی که شکست را سخت تجربه کردند، انبانی پر از تجربه رهاورد آن بود. حالا در این لحظههای آخر سال میخواهیم در وسعت ایران همه از جا برخیزیم و برای همه آنهایی که در کسبوکارشان موفق شدند، دست بزنیم و برای همه آنهایی که با شرافت پای کار آمدند، اما به دلیل ذات بیزینس شکست خوردند هم دست بزنیم و بگوییم همه شما موفقها و شکستخوردهها الگوهای آینده ما هستید، پس خوشحال باشید.
حرف آخر:
بیایید در لحظه تحویل سال برای همه دعا کنیم که سال بعد چرخ همه کسبوکارهای استارتاپی بچرخد و خانواده اکوسیستم استارتاپی ایران در سلامت جسمی و در آرامش اوج بگیرند و روزی برسد که هیچکس حسرت خنده از ته دل را نداشته باشد. یادمان باشد تنگ دریا نیست. نوروزتان مبارک و ایام همیشه به کام و ایران عزیز آباد و آبادتر.