برآورد مثبت از حوزه آکادمیک، علاقه‌مندی به حضور در حوزه تحقیقاتی و حوزه‌هایی که تحت تکنولوژی جدیدی توسعه داده می‌شوند، در کنار وجود دانشجویان صاحب ایده در دانشگاه زمینه‌ساز راه‌اندازی شتاب‌دهنده سینتک در دانشگاه آزاد قزوین شده است تا این دانشگاه به جای اینکه محل اصلی درآمدزایی‌اش شهریه دانشجویان باشد، به اقتصاد دانش‌بنیانی تکیه کند که نه‌تنها محلی برای کسب درآمد است، بلکه خود دانشجویان می‌توانند بانیان این کسب‌وکارها باشند؛ کسب‌وکارهایی از جنس استارتاپی که در محل شتاب‌دهنده سینتک رشد می‌کنند و تعدادشان از ۳۰ استارتاپ هم گذشته است. در این گفت‌وگو محمدحسین انصاری، مدیر رویداد این شتاب‌دهنده از اهمیت حضور دانشگاه‌ها در اکوسیستم استارتاپی ایران گفته است.
- از شرایط فعلی شتاب‌دهنده سینتک بگویید.
در حال حاضر نسل سوم شتاب‌دهی را داریم و تاکنون برای بیش از ۳۰ استارتاپ سرمایه‌گذاری مرحله شتاب‌دهی را انجام داده‌ایم. بسیاری از استارتاپ‌های ما به شرکت‌های دانش‌بنیان تبدیل شده و از مجموعه ما خارج شده‌اند و چند استارتاپ از شتاب‌دهنده ما هم سرمایه جذب کرده‌اند.
- فکر می‌کنید با راه‌اندازی شتاب‌دهنده‌ها در دانشگاه‌ها می‌توان امیدوار بود که دانشجویان سایر رشته‌ها مثلا رشته‌های علوم انسانی هم به راه‌اندازی استارتاپ ترغیب شوند؟
اتفاقا با راه‌اندازی شتاب‌دهنده‌ها در دانشگاه این امید وجود دارد که بحث کارآفرینی و راه‌اندازی کسب‌وکار در بین دانشجویان همه رشته‌ها گسترش یابد. در حال حاضر هم دانشجویانی از رشته‌های حقوق و مدیریت فعالیت‌هایی دارند. مثلا مشاوره حقوقی به استارتاپ‌ها می‌دهند. در واقع رویکرد صرف علمی و تئوریک صرف به دانشگاه‌ها آسیب می‌زند. کما اینکه ۴۲درصد فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌های ایران بیکار هستند. وقتی دانشگاه‌ها بخش‌های فعال شتاب‌دهنده و کارآفرینی داشته باشند، سردرگمی دانشجویان فارغ‌التحصیل هم کم می‌شود و دانشجو در مسیر کارآفرینی قرار می‌گیرد و دیگر در آرزوی شغل و پست دولتی نخواهد بود.
- بنابراین می‌توانیم امیدوار باشیم که دانشگاه‌ها هم در روندهای اقتصادی کشور نقشی به عهده بگیرند.
دانشگاه‌ها مهم‌ترین و نخستین مراکزی هستند که می‌توانند با راه‌اندازی مراکز شتاب‌دهنده دانشجویان رده‌های سنی ۱۸سال به بالا را وارد فضای کسب‌وکار کنند. مشخصا دانشگاه آزاد قزوین با راه‌اندازی شتاب‌دهنده و با ظرفیت ۲۶هزار نفری دانشجویی که دارد، استارتاپ ویکند و رویدادهای کارآفرینی بسیاری برگزار کرده و از ایده‌ها حمایت می‌کند. همچنین قراردادهای خوبی با شرکت‌ها و کسب‌وکارهایی که به نیروی انسانی نیاز دارند، دارد. جالب‌تر اینکه دانشگاه از محل درآمدهایش برای راه‌اندازی شتاب‌دهنده هزینه می‌کند و نه‌تنها ۳۰میلیون سرمایه‌گذاری اولیه برای هر استارتاپ را برعهده می‌گیرد، بلکه سرمایه‌گذاری بعد از مرحله شتاب‌دهی هم دارد و از پروژه‌ها و ایده‌های جذاب و دارای ظرفیت بازار استقبال می‌کند.
- شما در قزوین فعالیت می‌کنید و آن هم در محیطی دانشگاهی که اشاره کردید تاکنون بیش از ۳۰ استارتاپ در مرکز شتاب‌دهنده‌تان حضور داشته‌اند؛ حضور در یک شهرستان برای راه‌اندازی استارتاپ چه مزایا و معایبی دارد؟
راه‌اندازی مراکز شتاب‌دهنده و استارتاپ‌ها در شهرستان‌ها می‌تواند به تمرکززدایی از کلانشهرها منجر شود. چون الان اکوسیستم کارآفرینی ایران تمرکز اصلی‌اش روی تهران است. اما ما با حضور در شهرستان ثابت کرده‌ایم که مکان تاثیری در موفقیت ندارد. هر چند کمبود منابع انسانی یکی از مسائل ماست اما این مشکل در همه جای ایران وجود دارد. برای رفع این مسئله یکی از استارتاپ‌های ما ویژن خود را پرورش نیروی انسانی فنی مجرب برای حوزه آنلاین و استارتاپ‌ها قرار داده است.
همچنین حضور در دانشگاه می‌تواند فرهنگساز این دیدگاه باشد که دانشگاه صرفا مکانی برای یادگیری دروسی تئوریک نیست و وقت آن رسیده که کارآفرینی از دانشگاه‌ها آغاز شود. الان یکی از اهداف دانشگاه آزاد قزوین این است که زمینه‌های کسب درآمدش را از گرفتن شهریه از دانشجویان به سمت درآمدهای دانش‌بنیان سوق بدهد. کما اینکه از استارتاپ‌های نسل صفرمان و از شرکت‌هایی که با آنها کار می‌کنیم، درآمدهایی برای دانشگاه ایجاد شده و دانشگاه سهم خوبی هم از سهام استارتاپ‌هایی که در شتاب‌دهنده دانشگاه حضور دارند، در اختیار دارد. مهم‌تر اینکه حرکت دانشگاه‌ها به سمت کارآفرینی و درآمدزایی مشکلات مالی‌شان را حل می‌کند و آنها را به سمت استقلال و وابستگی هر چه کمتر به دولت سوق می‌دهد.